Edepsizlik, Anarşi ve Gerçeklik

Platon'dan beri felsefe, hakikati gerceklik yerine kavramlarda aramayi secmis; kavramlar dunyasinin o tasarlanmis cazibesi karsisinda, dunyevi olan daima yetersiz gorulmustur. Sonuc: kendi bedeninden, duygularindan kacmaya, arinmaya calisan ve durmaksizin kavramlarin saf, renksiz, kokusuz, ideal guzelligine erismek icin didinen modern insandir. Sartwell, Edepsizlik, Anarsi ve Gerceklik'te felsefenin soyut, steril dunyasindan, acilari ve kotulukleriyle hayatin ciplak gercekligine acildigimizda nelerin olacagini gosteriyor bize. Alisik olmadigimiz kisisel bir dille senlik ve aska; elbette nefret ve olume, kisaca hayata cagiriyor bizi, hem de universite kursusunden, felsefesinin sayfalari arasindan...Sartwell tezleri Nietzsche, Havel, Heidegger ve Bataille'in gorusleriyle harmanliyor; Amerikan yerlileri ve Uzakdogu'nun geleneklerine kulak veriyor. Ona gore, tum ahlaki degerler olmasi gerekeni anlatir; olanin eksik var oldugunu soyler, gercekligi inkar eder. Ihlal ise yasamaya "evet" demek