Yetmiş Bin Süryani

Yetmis Bin Suryani’de dunyaca unlu Amerikali Ermeni yazar William Saroyan’in bugune kadar Turkiye’de cok iyi bilinmeyen ilk donem oykuleri yer aliyor. Bu oykulerde Saroyan’in, genc bir yazar olarak, kimlik sorunuyla, Ermeniligiyle, Amerika’yla, cesitli yazarlik halleriyle, insanoglunun suruklendigi savas ve siddet girdabiyla hesaplasmasini, kendine ozgu o saf, insancil ahlak anlayisiyla onerdigi cozumleri buluyoruz. Kitapta, yazar san sohret kazanmadan once Amerika’daki Ermeni yayin organlarinda yayimlanan ve daha sonra arsivlerin karanligina gomulen oykulerin yani sira, Saroyan’in ABD’de yazar olarak unlenmesini saglayan, kimi zaman oykuden cok delidolu kose yazisini andiran yapitlar da yer aliyor. Bu oykuler, Saroyan’i hep 'Anadolulu' bir yazar olarak okumaya alismis okur acisindan onemli bir boslugu dolduruyor ve agzina koyacak lokma bulamayacak kadar fakir bir yazarin yasamindan carpici bir kesit sunuyor. Saroyan, 'politik' olarak tanimlanabilecek oykulerinde ise 1915 yilinda yasananlarin gocmenlerin gundelik yasamina etkisini betimliyor. Insanlari insanligin disina cikaran, insanliklarindan utandiran cesitli olaylara bakarken, sorunu, bozuklugu, cildirmisligi ve benzeri tum olumsuzluklari su ya da bu halkin degil, tum insanligin mayasinda goren bir yazar olan William Saroyan, her zaman oldugu gibi, Yetmis Bin Suryani’de de bastirilmis vicdanlarin sesi ve nefesi oluyor.