Gözlemcinin Teknikleri: Ön Dokuzuncu Yüzyılda Görme ve Modernite Üzerine

Gormeye iliskin sorular her zaman bedenle ve sosyal iktidarin isleyisiyle ilgili olmustur. Bu kitabin buyuk bir bolumunde bir yanda insan bedeni, ote yanda ise kurumsal ve soylemsel iktidar bicimleri arasinda kurulan yeni iliskilerin, gozlemci oznenin statusunu 19. yuzyilin baslarinda nasil yeniden tanimladigini ve bu yeni statuyle modernizm arasindaki iliskiyi inceliyorum...Neden yeni bir tarih? Sanat tarihi insan algisinin tarihiyle fiilen cakismiyor mu? Zaman icerisinde sanat yapitlarinda ortaya cikan bicim degisiklikleri, gormenin kendisinin tarihsel olarak ugradigi mutasyonlarin en carpici delilleri degil mi? Iste benim bu incelemem, tam tersine, gorme tarihinin (eger boyle bir sey mumkunse), temsil pratiklerinde, yasanan kaymalarin siralanmasindan cok daha fazlasini icerdigini savunuyor. Bu kitabin hedefi sanat yapitlari ustune ampirik veriler olusturmak ya da yalitilabilir bir 'algi' kavrami gelistirmek degil, en az bunun kadar sorunlu olan gozlemci olgusuna egilmek. Cunku goz