Heinrich Von Ofterdingen

Heinrich von Ofterdingen tabiat felsefesiyle sairlik idealindeki bagi dile getiren klasik bir olusum romanidir (Bildungsroman).Novalis bu unlu eserini "ruhun akustigi" diye betimler ve bu roman mavi bir cicegin tum romantik gizemlerini icerir. Yirmi yasindaki delikanli Heinrich, bir gece ruyasinda "mavi cicegi" gorur. Acik mavi renkteki bu cicek delikanliya dogru egilince yapraklarinin arasinda beliren zarif kiz yuzunun kendisinde yarattigi olaganustu hislerle dolan delikanlinin, artik en buyuk arzusu bu cicege kavusmak olur. Annesiyle birlikte ciktiklari yolculukta karsilastiklari kisiler onun ruhunu aska ve sevgiye hazirlar. Sanatcinin olusumunu ve gelismesini destekleyen bu yolculuk sonunda vardiklari buyukbabasinin Augsburg'daki evinde delikanlinin gordugu ruyanin derin anlami acikliga kavusur. Heinrich'in ic deneyimleri, ask ve siirin yeryuzundeki goruntusu sayilan sevgilisi Mathilde ile karsilastiktan sonra gerceklikle birebir ortusunce sanatcinin olusumu ta¬mamlanmis olur. Yolculuk esnasinda karsilastigi tuccarlar ona siir sanati hakkindaki duygu ve dusuncelerini aktarir. Hacli Sovalyeleri ile karsilasmasindan dogan savas ruhu Dogulu kiz Zulima'yi gorunce yumusayarak yerini hosgoruye birakir. Ma¬denci, delikanliyi doganin gizemleri konusunda aydinlatirken, munzevî tarihin anlamini aciklar. Buyukbabasi Schwaning'in evinde tanistigi ruyasindaki sevgilisi Mathilde'nin babasi unlu sair Klingsohr, Heinrich'i siir sanatinin incelikleri konusunda egitir. Romanin birinci kismi Klingsohr'un anlattigi masal ile son bulur. Bu masal, romanin birinci ve ikinci bolumleri arasinda aracilik gorevini gorur. Klingsohr'un Heinrich'e ver¬digi teorik dersin bir tamamlayicisi olmasi ve romanin ana fikrini pekistirmesi yonunden buyuk onem tasir.