Het liefdesinterbellum

Lot Heeft Niet Lang Geleden Haar Moeder Verloren En Beschikt Door De Onverschillige Houding Van Haar Vader Niet Over Een Ouderlijk Vangnet. Haar Leven Kenmerkt Zich Door Een Aaneenschakeling Van Min Of Meer Onbetekenende Liefdesrelaties. Zo Vult Ze De Leegte Die Haar Moeder Heeft Achtergelaten Met Luchtig Nachtelijk Vertier En Korte Of Wat Langere Relaties. Een Oude Straatartiest, Een Alcoholist, Iemand Met Mentale Problemen. Mensen Met Hun Eigen Problemen En Verslavingen. Maar In De Stap Die Daarop Volgt Zit De Crux: Na Het Stuklopen Van Zo'n Relatie Treurt Lot Steevast Zo Hard En Hartverscheurend In Haar Antikraakappartement Dat Ze Het Rouwen Om Haar Moeder In Zekere Zin Opnieuw Beleeft. Remournen, Noemt Ze Dat. In Tegenstelling Tot Voor Echte Rouw Lijkt Er Voor Dit Remournen Altijd Een Medicijn Te Zijn: In Elke Nacht, In Elk Café, Liggen Aan Het Einde Van Dit 'liefdesinterbellum' Immers Weer Nieuwe Avonturen Die De Leegte In Lots Leven Kunnen Vullen En De Dieperliggende Pijn Op Afstand Kunnen Houden. Ine Boermans (1976) Publiceerde Essays En Korte Verhalen In De Internet Gids, Hard//hoofd, Papieren Helden En Tirade. Ze Debuteerde In 2021 Met Haar Roman Een Opsomming Van Tekortkomingen, Die De Longlist Van De Hebban Debuutprijs Behaalde En Werd Genomineerd Voor Het Beste Groninger Boek. Ze Is Columnist Voor De Vpro Gids.