Tünel

Yirminci yuzyilin ilk yarisinda yazilmis olsa da insanlik kadar eski, insanlar yasadikca da var olacak ruh hallerinin dibine kazilan bir "tunel" bu kitap. ozdeslik arayisi, ask, tutku, suphe ve cinayet... Siradanligin ve sanatci ruhunun, aklin ve icgudunun birbirine karistigi girdaplarda soluk soluga bir yolculuk. Bizi goturdugu yer ise daha ilk cumleden belli: Ben "Juan Pablo Castel, yani María Iribarne'yi olduren su ressam..." Varoluscu bir antikahramanin cinayet itirafnamesidir Tunel. Fransizcaya cevrilmesini Albert Camus'nun onerdigi, Graham Greene'in hayranlikla karsiladigi bir basyapit. Ernesto Sabato'nun felsefi ve edebi evrenindeki yolculugunun da ilk adimi. Tunel, cagimizin temel entelektuel sorunlarini, toplumlarin ve ruhlarimizin karanlik, izbe koselerini didikleyen bir uclemenin ilk kitabi. Yaraticilik ve disavurum, istense de istenmese de en azindan tek bir kisiyle duygudaslik, anlamdaslik icin degil midir? Ya boyle bir kisiye rastlarsa yaratici? Iste, ressam Castel'in oykusu boyle bir rastlasmayla yani María'yla baslar. Kurtaricisini, tuneldasini bulmus gibidir. Marazi bir ruh taskinligiyla sarilir María'ya... Askin, takintinin, kuskunun, kiskancligin, sikinti ve deliligin kol gezdigi Castel'in dunyasinda gerceklik duygusu adim adim yitirilir. Geride ne yaratici, ne de yarati kalir. Cinayet de cozumsuzdur, kalici olan tek sey sonu gelmeyen kusku dongusudur.Iflah olmaz asklari, ruh tutulmalarini bilenler icin...(Tanitim Bulteninden)Sayfa Sayisi: 140Baski Yili: 2016Dili: TurkceYayinevi: Ayrinti Yayinlari