Geç Antikçağda Düş Görme

Ruya yorumu gec antik donemin entelektuel ve yaratici dunyasinin goze carpan bir ozelligiydi, birbirine benzer kurbanlar ve buyuculer, filozoflar ve teologlar, coktanricilar ve tektanricilar icin. Ruya falciliginin yayginligini aciklamayi zor bulan modern bilim, onu bir kulturel zayiflik, batil inanca toplu bir kayma olarak siklikla kinamistir. Bu kitapta Patricia Cox Miller, ruyalarin gec antik donem dusuncesi ve yasamindaki butunsel onemini gostermek icin pagan, Yahudi ve Hiristiyan kaynaklar ile modern gostergebilim kuramindan yararlaniyor. Greko-Romen ruya literaturunun, hayal gucunun kisisel ve kulturel yapisini belirledigi ve zaman, kozmik tarih ve kendilik kavrami gibi fikirlere somut bir icerik kazandirdigi bir isaretler dili islevini gordugunu tartisiyor. "Patricia Cox Miller, degerlendirmesinin kapsamini genis tuttugu icin takdir edilmelidir. Kitabi, dogrusu istenirse, ikinci yuzyildan besinci yuzyila kadar Roma Imparatorlugu kulturunde ruyalarin yerini ortaya koymak ve incel