Tarih Üzerine

Felsefe dunyasinin Chopin'i olarak niteleyebilecegimiz F. Nietzsche, zamaninin tum degerlerine bas kaldirarak insanin ic yapisina iliskin gorusleriye S. Freud'un kuramlarini oncelemis, XVIII. yy. in liberal Aydinlanma dusuncelerine karsi cikmis, Demokrasi yerine Aristokrasiyi onermis, ateismi savunmus, yararci ahlaka saldirmis, insandaki yikici (Dionisos) ve yapici (Apollo) yana dikkati cekmis bir dusunurdur. Bilgi, tarih ve degerler alanina acimasiz elestiriler yonelten Nietzsche, bilgiye iliskin instrumentalist kurami gelistirerek Pragmatisme ve Instrumentalisme onculuk etmis, dogrulugun olcutu konusunda da perspektivist cozumlemeyi temellendirmistir. Yanlis anlasilan 'Ustuninsan' kavramiyla 1930'larin Almanya'sinda dusunceleri Nasyonal Sosyalistler'ce saptirilarak kendi gorusleri dogrultusunda kullanilan Nietzsche'nin felsefesi bu nedenle bir cirpida derlenip toparlanamamakla birlikte, yine de yasama, tutkuya varan bir sevgiyle baglanma olarak ozetlenebilir. Somut yasami en ustun degerlerden biri olarak benimseyen filozof, bir moralist, deneme ve aforizmalar yazari, dil ustasi ve ozan olarak cagimizi etkilemis, dusunceleriyle de tum Bati metafizigine mantiksal bakimdan son vermistir.