Ortaçağda Felsefe: Patristik Başlangıçtan XIV. Yüzyılın Sonlarına Kadar

… Her turlu Bati dusuncesi icin ortacagi inkar etmek kendini inkar etmektir. XIII. yuzyilin yani basimizda oldugunu soylemek bile yetmez: O bizim icimizdedir, nasil ki bir insan gecmisini unutarak yasadiklarindan kopamazsa, biz de tarihimizi inkr ederek ondan kurtulamayiz. Bati dusuncesine yeni bir bicim kazandiran ortacag, pek cogumuzun sandigi gibi gercekten de karanlik ve “geri” bir donem degildir. Aksine, Platon ve Aristoteles ile doruk noktasina ulasan antikcag felsefesini, cagdasi Islam medeniyetini ve Yahudi dusuncesini felsefesine katmayi baslica hedefi haline getirecek kadar “aydin”di. Ortacag felsefesi tarihini, icinden ciktigi teolojik koklerden soyutlayarak ele almak belki de tarihsel gerceklige ihanet etmektir. Bu doneme nufuz etmek, her seyden once teologlarin kaleme aldiklari metinlere yani bugun ortacag felsefesi olarak adlandirdigimiz buyuk felsefenin yeserdigi satirlarin icinde kaybolmakla mumkun olacaktir. Sorbonne'da Ortacag felsefesi dersleri vermis, Acad