Ozgürlüğe Kaçış

Firar etmeye gorsun insan. Firar, tutsakliktan ozgurluge kacistir. Tutsaklik ve zindanlar oldukca firarlar da kacinilmaz olacaktir. Bir savasimin iki kutbunu olustururlar. Bu iki kutbun arasinda bir zindan gercegi ve yasami vardir. Ama bu yasam uzun mu uzundur? Bunun. tutsagin zindanda yasadigi ve yattigi sureyle bir baglantisi yoktur. Bir anin bile uzunlugu tartisilmazdir. Acinin ve zulmun en katmerlisinin yasandigi alanlardan birisi de zindandir. Tabi duslerin de buyutuldugu yerdir… Tutsaklik suresi, hayata, kavgaya, sevdaya, tum guzelliklere ve ozgurluge baglilik duygusunun ve ozlemin en yogun olarak yasandigi, filizlendigi anlardir. Bu bakimdan bircok degerin onemini, anlamini ve yasama iliskin ayrintilari tutsaklik aciga cikarir. Insanlik tarihinde zindanlar, cogu zaman egitici, ogretici ve gelistirici bir rol oynamislardir. Kan davasiyla zindana dusen birisi; aydin, saygin, baris ve kardeslik duygulariyla toplumun arasinda yerini alabilmektedir. Siradan bir eylem veya alakasiz yere zulmun carklari arasinda ogutulmeye alinan insan, kendini egitmis ve yonetici kapasiteye sahip bir devrimci olarak dort duvar arasindan cikabilmektedir. Kendinden olan ve kendini bilenler icin zindanlar bir "hayat okulu" islevini gorur. Buralardan suzulup gelen ve kaybettigimiz bircok degerimiz vardir. Siniflarin ve halklarin savasim tarihi hapishanelerle ayni tarihsel surece sahiptir. Buralardan gecmek zorunda birakilan insanlar, ozellikle de devrimciler ve komunistler mutlaka tutsakliga inat, ozgurlugu onlerine hedef olarak koymuslardir. (Tanitim Bulteninden)