Kızlar da Yanmaz: Genç Cumhuriyet'te Köy Çocuğu Olmak

Yil 1927, genc Cumhuriyet henuz dort yasinda… Gazipasa'nin bir yaylasinda kucuk bir kiz dunyaya gozunu acar. Okul cagina geldiginde, komsularinin "Kizlar okursa cehennemde yanar!" uyarilarina isyan eder.Babasinin, "Kizlar da yanmaz, okuyabilirsin" demesiyle dunyasi degisir. Ilk kez koyunden cikip Taskopru'yu gecerek bucaktaki ilkokula baslarken, yeni bir dunyayla tanisir:Dunyanin butun cocuklari dolusmuscasina kalabalik bir okul, ruya gibi dukknlar, yeni sozcukler, akan suyu durdurabilen musluklar, Sumerbank kumaslari, kitaplar, elisi kgitlari, kurmali oyuncaklar, dev gibi vapurlar…Yorede "Hurriyet Dugunu" diye kutlanan 10. Yil'da baslayan okul hayati bu kucuk kiza Cumhuriyet'i, Gazi Mustafa Kemal'i, kitaplarin buyulu dunyasini, ogrenme coskusunu, sehir hayatini ve farkli olanla yasamayi da ogretir. Kizlar da Yanmaz, bir yandan Cumhuriyet'in ilk yillarinda bir koy cocugunun gozunden o donemi, bir yandan da genc Turkiye'nin egitime verdigi onemi yalin bir ictenlikle anlatirken, temel egitimin bir devlet hizmeti olarak her koye goturulmesi gereginin onemini gozler onune seriyor.