Suhrkamp Verlag'daki editorum Raimund Felliger, 2004 yilinin ekim ayindaki Frankfurt Kitap Fuari'ni ziyaretimde bana sunu sordu: "Derrida'nin oldugunu biliyor musun?" Bilmiyordum. Onumde bir perde kapandi sanki. Salonun gurultusu birden farkli bir dunya oldu. Merhumun adiyla, sadakate cagriyla, dunyanin birden daha agir ve daha adaletsiz hale geldigi duyumuyla ve bu adamin gosterdiklerine karsi minnet hissiyle yalniz kalmistim. Nihayetinde neydi bu? Muhtemelen su: Cocukluga geri donmeden hayret etmek hl mumkundu. Kendini bilginin zirvesine bir merak nesnesi olarak sunmak…Minnet beni o zamandan beri birakmadi. O minnete, bu adama ait mezar odasinin gogun en yuksek katina degdigi dusuncesi eslik ediyor. O zamandan bu yana kesfettigim sey, bu imgeyle yalniz olmamanin mutlulugudur. Derrida Misir piramidine tutkulu bir ilgi beslemelidir... Ama hafif ve gorunuste asilabilir imler/isaretler caginin dusunuru Hegel bile, cemberin son kapanisinda hantal bir engel tarafindan kosteklenme kaderin
show more...Just click on START button on Telegram Bot